Klasa 5 b wzięła udział w lekcji muzealnej na temat legend związanych z Pabianicami. Pani przewodnik przybliżyła uczniom siedem legend, które wyjaśniały między innymi, skąd wzięła się nazwa Pabianice, kto zamieszkiwał i przyczynił się do utworzenia naszego miasta, dlaczego w herbie znajdują się trzy korony. Ogromne zainteresowanie wzbudziła legenda związana ze skarbem, który zakopali żołnierze napoleońscy. Dowiedzieliśmy się też, że nigdy nie istniał sekretny tunel łączący dwór i zamkniętą kruchtę w sąsiadującym z dworem kościele, aby potajemnie mogła brać w udział w nabożeństwach legendarna Pabianka.
Pani przewodnik wspomniała również zapadająca w pamięci historię, która dotyczy pabianickiego Kościoła pod wezwaniem św. Mateusza i św. Wawrzyńca. We wnętrzu stoi nagrobek, który przedstawia wspartą na łokciu śpiącą dziewczynkę. To Ania Sułowska, córka pabianickiego zarządcy, która zmarła w 1613 roku. Przyczyną jej śmierci był tragiczny wypadek. Według legend, dziecko utopiło się w miodzie. Charakterystyczna jest treść epitafium napisanego po śmierci dziecka na nagrobku. To pisany staropolszczyzną wiersz zaczynający się od słów: „Wdziecznej rozkosznej wielce wszystkiem ukochanej dziecinie…”. Mamy tu nawiązania do „Trenów” Jana Kochanowskiego, które powstały w 1580 roku. Ania zmarła kilkadziesiąt lat później. Według relacji pracownika muzeum kościół św. Mateusza jest to jedyną świątynią w Polsce, w której znajduje się nagrobek dziecka.
Zajęcia bardzo się podobały naszym uczniom i znacznie wzbogaciły ich wiedzę.
(mw)
Brak komentarzy