23 marca – dzień przyjaźni polsko – węgierskiej


Los dwóch narodów tu się zespolił

Polski i Węgier. Cóż trzeba więcej?

Na pewno wspólne wywalczą cele,

Ująwszy się za ręce.

Historyczne braterstwo naszych narodów, które – chociaż mocno różnią  się językowo – są  bardzo  bliskie sobie pod względem doświadczeń historycznych i walk o wolność Ojczyzn, za które Polacy i Węgrzy wielokrotnie w przeszłości razem przelewali krew.

Polak, Węgier – dwa bratanki,

i do szabli, i do szklanki,

oba zuchy, oba żwawi,

niech im Pan Bóg błogosławi.

Pełna węgierska treść przysłowia:

Lengyel, magyar – két jó barát,

Együtt harcol s issza borát,

Vitéz s bátor mindkettője,

Áldás szálljon mindkettőre.

Węgrzy zajmowali szczególne miejsce w opiniach Polaków. Sympatia ta opierała się na głębokim przekonaniu Polaków o podobieństwie charakterów narodowych polskiego i węgierskiego, a wyrażającym się w porzekadle „Polak, Węgier dwa bratanki…” Przysłowie mówi o specjalnym związku między dwoma europejskimi narodami i jest ewenementem niemającym podobieństw w żadnych innych relacjach, tak obecnie, jak i wcześniej, względem dwóch narodów.

12 marca 2007 parlament węgierski przyjął deklarację uznającą dzień 23 marca Dniem Przyjaźni Polsko-Węgierskiej, deklarację poparło 324 posłów, nikt się nie wstrzymał, nikt nie był przeciw.

Analogiczną uchwałę 16 marca 2007 podjął przez aklamację Sejm RP.

(kl)

Brak komentarzy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.